ดีเซลราง (diesel railcar) หรือ Diesel Multiple Unit เป็นรถโดยสารที่มีเครื่องยนต์ดีเซลขับเครื่องด้วยตนเอง เดิมมีการรถไฟได้นำรถชนิดนี้มาใช้งานในประเทศไทยเมื่อ พ.ศ. 2470 ซึ่งเป็นเครื่องกลไอน้ำ สร้างโดย บริษัทบอลด์วิน สหรัฐอเมริกา รถดีเซลรางรุ่นแรกๆ ที่นำมาใช้บริการรับส่งผู้โดยสารชานเมืองในปีพ.ศ. 2475 นั้น มีหมายเลข 11 ถึง 16 เป็นรถที่ประกอบด้วยรถกำลัง 1 คัน และรถพ่วงสำหรับผู้โดยสารล้วนอีก 1 คันภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติลง รถดีเซลรางรุ่นใหม่ๆ ได้รับการพัฒนาให้มีสมรรถนะสูง มีความคล่องตัวในการใช้งานและสามารถพ่วงต่อกันคราวละหลายชุดได้ โดยแต่ละชุดเครื่องยนต์ทำงานพร้อมกับคันที่มีคนควบคุมที่ต้นขบวนรถดีเซลรางมีคุณสมบัติที่เหนือกว่าขบวนรถซึ่งใช้รถลากจูงหลายประการ คือ ขบวนการดีเซลรางเร่งความเร็วและหยุดได้เร็วกว่า จึงทำให้ใช้เวลาในการเดินทางน้อยกว่าและเมื่อถึงปลายทาง พนักงานขับรถเปลี่ยนไปขับท้ายขบวนก็สามารถออกรถได้ทันที ไม่ต้องเปลี่ยนตั้งหัวขบวนใหม่เช่นการใช้รถจักร นอกจากนั้นยังสามารถพ่วงติดต่อกันได้ไม่จำกัด เพราะรถทุกชุดขับเคลื่อนด้วยตัวเอง รถที่เป็นตัวกำลังจะทำงานสัมพันธ์กันทุกเครื่องยนต์ ทำให้เฉลี่ยนกำลังขับเคลื่อนออกไปตลอดขบวนขึ้นทางลาดชันได้ดีกว่ารถดีเซลรางเหมาะกับขบวนหรือชุดรถที่มีผู้โดยสารน้อยมาก ไม่นิยมพ่วงยาว เพราะ ถ้าพ่วงยาว จะทำให้อัตราการกินน้ำมันมากกว่าแบบหัวรถจักรลากจูง โดยอัตราการกินน้ำมันอยู่ที่ 500 มล./คัน/กิโลเมตร จริงอยู่ที่มันสามารถพ่วงมากแค่ไหนก็ได้เพราะว่ามีเครื่องยนต์เป็นของตนเอง แต่ในแง่ของความคุ้มค่าในการพ่วงยาว รถจักรจะคุ้มค่ามากๆ จึงไม่ค่อยเห็นรถดีเซลรางที่พ่วงมากกว่า 7 ตู้ถ้าไม่จำเป็น แต่จะเห็นบ่อยที่รถดีเซลรางจะพ่วงระหว่าง 2-5 ตู้ ปัจจุบัน รถดีเซลรางสามารถทำความเร็วได้มากกว่า 120 กม./
เครื่องยนต์ของดีเซลราง
Compressors ของรถดีเซลราง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น